Οι διαστάσεις που έχουν πάρει οι διαδικτυακές απάτες, ιδιαίτερα από το διάστημα επιβολής της πρώτης «καραντίνας», είναι αδύνατον να μας αφήσουν απαθείς και ασυγκίνητους. Ας αναφέρουμε εδώ δύο, από τα πολλά εφευρήματα που έχουν οδηγήσει εκατοντάδες (τουλάχιστον) συμπολίτες μας, σε οικονομική καταστροφή, ψυχολογικά προβλήματα που πολλές φορές οδηγούν και σε άλλα προβλήματα υγείας, ακόμα και σε διάσταση συζύγων.
Οι δύο αυτές απάτες, των οποίων τα θύματα μετρούν απώλειες από τετραψήφια έως υψηλά εξαψήφια νούμερα είναι το λεγόμενο sim swapping και οι προσκλήσεις για επενδύσεις forex.
Στο sim swapping εμφανίζεται κάποιος σε κάποιο κατάστημα κινητής τηλεφωνίας και εμφανίζει πλαστή εξουσιοδότηση του θύματος για ακύρωση και αλλαγή sim κάρτας. Το διάστημα που το θύμα μένει αναγκαστικά χωρίς σύνδεση και εναγωνίως προσπαθεί να επικοινωνήσει με τον πάροχο κινητής τηλεφωνίας, οι δράστες, έχοντας ήδη αποκομίσει με άγνωστο τρόπο τους κωδικούς ηλεκτρονικών τραπεζικών συναλλαγών του πελάτη, χρησιμοποιούν και τη sim κάρτα ώστε να λάβουν τον πολυπόθητο δεύτερο (OTP) κωδικό πιστοποίησης για την ολοκλήρωση αποστολής εμβασμάτων. Έτσι, αδειάζουν λογαριασμούς ταμιευτηρίου εξανεμίζοντας τους κόπους ζωής των θυμάτων.
Στις προσκλήσεις για επενδύσεις forex τα θύματα είτε λαμβάνουν κλήση από τηλέφωνο με κωδικό Αγγλίας (+44), είτε οδηγούνται στους δράστες από διαφημίσεις με την μορφή άρθρου σε ειδησεογραφικούς/ποικίλου περιεχομένου ιστότοπους και μέσα κοινωνικής δικτύωσης (π.χ. έγινε πλούσιος ο τάδε (ήδη) πλούσιος και γνωστός αθλητής, εφοπλιστής, ηθοποιός κλπ). Οι δράστες μιλούν πάντα ελληνικά, υπόσχονται μεγάλα κέρδη/αποδόσεις που δείχνουν μάλιστα στους «πελάτες» οι οποίοι παρακολουθούν σε εικονική πλατφόρμα τις εξαιρετικές αποδόσεις του κεφαλαίου τους (το οποίο λίγο γνωρίζουν ότι δεν «επενδύθηκε» ποτέ). Σιγά – σιγά και βάσει των πλασματικών αποδόσεων πείθουν τα θύματα να καταθέτουν ολοένα και μεγαλύτερα ποσά έως ότου κυριολεκτικά «αδειάσουν» τις «τσέπες» του. Όταν λοιπόν τα θύματα ζητούν την εξαργύρωση κερδών ή την επιστροφή κεφαλαίου συνειδητοποιούν ότι κάτι τέτοιο δεν «προβλέπεται».
Μετά το πέρας του χρονικού διαστήματος που χρειάζεται για να συνειδητοποιήσουν ότι έχουν πέσει θύματα απάτης και τα χρήματα τους έχουν διασκορπιστεί σε τράπεζες του εξωτερικού και κυρίως τρίτων χωρών, αναρωτιούνται αν υπάρχουν στη διάθεση τους ενέργειες που θα οδηγούσαν στην επανάκτηση του αδικοχαμένου κεφαλαίου τους.
Στην ερώτηση εάν, οι συμπολίτες μας έχουν ελπίδες να ανακτήσουν τα χρήματα τους, η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι η εξής:
Εάν είχαμε σε λειτουργία τον τέλειο, απόλυτο αλγόριθμο που θα υπολόγιζε όλα τα πραγματικά περιστατικά της υποθέσεως τους, θεωρώ 100% βέβαιο ότι θα έβλεπαν τα χρήματα τους από τους συνυπεύθυνους που (όλοι μαζί) αθροίζουν την συνολική και αποκλειστική ευθύνη για τις απάτες αυτές.
Υπάρχουν κενά στο σύστημα, πολλά από τα οποία δεν θα έπρεπε να υπάρχουν.
Τα δικαστήρια οφείλουν να εφαρμόζουν το νόμο ερμηνεύοντας το δίκαιο και απονέμοντας το δίκιο. Το δίκαιο είναι εκ φύσεως και πρέπει να είναι, εύπλαστο για χάρη του δίκιου. Στα χέρια δικαστών με σθένος και ανεξαρτησία έχουν πλείστες ελπίδες να δικαιωθούν. Σε αυτό ακριβώς βασιζόμαστε και ελπίζουμε.
Σε αυτό εδώ το άρθρο αξίζει να πούμε στα υποψήφια θύματα (που είμαστε όλοι μας) ότι το διαδίκτυο απαιτεί αυξημένη παρατηρητικότητα, να αναζητούν πριν δώσουν την εμπιστοσύνη και τα χρήματα τους σε οποιονδήποτε στις μηχανές αναζήτησης για πιθανές πρότερες απάτες και πρότερα θύματα. Σε κάθε περίπτωση, να δέχονται να συναλλάσσονται μόνο όταν λαμβάνουν ηλεκτρονικά μηνύματα σε άπταιστα Ελληνικά και να θυμούνται ότι, όταν συναλλάσσονται με το εξωτερικό το πλέον πιθανό είναι να τους απευθύνονται στα αγγλικά και όχι στα Ελληνικά.
Αυτά για τον κίνδυνο των επενδύσεων γιατί τα θύματα του sim swapping δεν επιδεικνύουν αφέλεια και δεν ενεργούν ή παραλείπουν κάτι για την τελείωση του εγκλήματος.
Όσον αφορά στα απαραίτητα αντανακλαστικά των εμπλεκόμενων τρίτων αντισυμβαλλομένων των θυμάτων: Τράπεζες, Πάροχοι κινητής τηλεφωνίας, Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, θα μιλήσουμε όταν έρθει η ώρα.
Αρκεί εδώ να πούμε ότι, όποιος μας καλεί να δεχθούμε να μας παράσχει υπηρεσία, οφείλει πρώτα να βεβαιώνει την ασφάλεια με την οποία θα μας παρέχει την υπηρεσία αυτή. Όποιος είναι κρατικό εποπτικό όργανο οφείλει να εποπτεύει και όταν οφείλει να προστατεύει οφείλει να μετέρχεται όλων των διαθέσιμων μέσων προς τούτο.
Κανένας δεν «σώζεται» υψώνοντας και μοστράροντας σημαίες που δηλώνουν την ευήθεια των πολιτών. Οι πολίτες ήταν και είναι το ίδιο ευήθεις απαρχής της ιστορίας. Δικαιούνται της ίδιας προστασίας που απολαμβάνουν έξω στο δρόμο.
Είναι άκρως σημαντικό να γίνει κατανοητό ότι η έννοια της λέξης «πολίτης» έχει εξ αντικειμένου διευρυνθεί ώστε να περιλαμβάνει ολοκληρωτικά την έννοια «χρήστης του διαδικτύου». Συνεπώς, επιβάλλεται να καταλήξει το συντομότερο δυνατό να γίνει συνείδηση και στη χώρα μας ότι οι χρήστες διαδικτύου έχουμε, αυτονόητα, ακριβώς τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις που αντίστοιχα μας αναγνωρίζονται και απαιτούμε όταν κυκλοφορούμε και συναλλασσόμαστε στην φυσική κοινωνία.